Op weg naar Tromso

Vannacht was het al weer raak, het is of de boot niet meer ophoudt met deinen. Enerzijds natuurlijk om dat het een betrekkelijk kleine boot is, maar ook het weer blijkt ons niet mee te zitten. Vandaag overal een half uur vertraging met aankomst in de havens….tegenwind?? Geen idee, maar lekker zitten eten doe je ook niet meer.

Dus geen ontbijt en lekker blijven liggen en muziek luisteren. Buiten is er op dit moment ook niet veel te zien want het sneeuwt hard en datgene wat je ziet zijn besneeuwde bergen en kleine dorpjes ervoor. Al een heel bekend gezicht geworden.

Gelukkig heb ik nog wat leesvoer, en vandaag dus lekker mijn boek uitgelezen.

Hopelijk wordt het de komende dagen nog een beetje beter weer, want ik heb nog maar 1 boek te gaan!! De roddelblaadjes die ik had meegenomen zijn eerst bij Alma terecht gekomen en nu heb ik ze inclusief het boek bij de 2 Hollandse dames afgeleverd met de vermelding dat ik ze niet weer terug wil hebben haha….

Om 11.15 kwamen we in Hammerfest aan, de noordelijkste stad ter wereld!!!

Het ligt op 70”39”48”noorderbreedte, dus op dezelfde breedtegraad als de noordelijkste gebieden van Siberie, de noordpunt van Alaska (Point Barrow), de eilanden ten noorden van Canada en het midden van Groenland.

Het was tevens de eerste stad in Noorwegen die als eerste elektrische straatverlichting kreeg.

Jaja, zo leer je weer eens wat.

Toen ik de reisleider vroeg of hier ook winkels waren, zei hij dat ik toch echt geluk had, jaja, genoeg winkels.

Dus ik ben natuurlijk van boord gegaan, dik aangekleed en mijn spikes weer aan, en heb de zware sneeuwbuien getrotseerd om te gaan winkelen.

Twee kleine malls door een glazen brug met elkaar verbonden begonnen al vooraan bij de aankomst van onze boot. Veelal docken we de boot in het centrum van de stadjes, heel apart, alsof de stadjes om de havens heen zijn gebouwd. Dus meestal is het maar een klein stukje lopen om bij de winkels of winkeltjes te komen.

Er stond een prachtige kerk aan het einde van een straat waar ik even een foto van heb gemaakt en even in een sportzaak wezen kijken. Uiteindelijk toch die 2 malls maar eens even ingegaan en een broodje gegeten met een capuccino ernaast. Ik zat dus nu mooi op de glazen brug tussen de twee malls in en kon zo naar onze boot kijken, heel  leuk.

Nog even wat van de lunch meegepikt alvorens we na twee uur te hebben gelegen we weer verder zijn gevaren naar Oksfjord, maar hebben daar niet aangelegd en varen nu dus door naar Skjervoy waar we ieder moment aan gaan leggen. Om 6 uur stond op het programma, maar het is al 7.15 uur en ik heb nog niet vernomen dat we gaan aanleggen of dat we stillagen.

Ben benieuwd of hij ook hier te laat aan komt of niet stopt en meteen doorvaart naar Tromso?

https://www.youtube.com/watch?v=QdwWzHeCQT4 is trouwens het filmpje wat je kunt bekijken.

Dit filmpje is gemaakt door iemand van een andere Hurtigruten boot die onze boot zag varen en heeft gefilmd en op you tube gezet. Er zijn 2 stukken van, maar  je kunt zien dus dat ik niet overdreven heb over het heen en weer en op en neer gaan van de boot!!

En tot heden ten dage gebeurt dit dus nog iedere dag, het mag van mij echt wel een keertje afgelopen zijn. Hopelijk straks tussen de fjorden iets rustiger.

En ja hoor de boot komt toch echt in Skervoy aan nu, dus anderhalf uur te laat.

Ik ben benieuwd hoe het nu vannacht wordt, want om 11.45 uur vannacht zou de boot in Tromso aankomen, waarna er nog een middernacht concert in de ijszeekathedraal zou plaats vinden, ik ben benieuwd of dat dan nu nog doorgaat. En zo ja….dan wordt het een vroegertje, hahaha

Als de boot zometeen stil ligt maar even weer wat te eten halen. En een stevige borrel!!

Het is gelukkig allemaal goed gekomen. De anderhalf uur vertraging hebben ze ingehaald en wij hebben een heerlijke rustige avond in de bar gehad, een van de weinigen, echt om van te genieten nu! De kok had kleine amuses gemaakt van bergbessen gelei met een stukje kaas er in om te dopen. Heerlijk en je mocht zo veel eten als je kon, want hij had er genoeg zei hij. De kok deed zijn oren heen en weer bewegen uit de gein toen er  een klein oud vrouwtje aan kwam lopen uit het niets, die vertelde dat zij dat ook wel kon, en ja hoor…..de oortjes flapperden heen en weer, wat geweldig niet!! Wat hebben we gelachen!

En….ja waar of niet waar….het Noorderlicht kwam weer op, eerst nog maar een beetje wazig, maar het werd steeds helderder. Prachtige wereld zo met al die uitwaaiers van groen. Op de goede camera’s kon je later ook duidelijk rood en wat paarsig zien, maar met het blote oog alleen maar groen, wel in diverse tinten hoor. Jaaaa, dat we dit wonder weer mochten aanschouwen is een kadootje die weinigen maar is gegund geloof ik.

De man van de sneeuwscooters vertelde al dat je meestal iedere drie dagen kunt rekenen op dit licht als je het al gezien had. En waarempel het is nog maar 3 dagen geleden dat we het hier op ongeveer dezelfde plek hebben gezien. Nog maar 3 dagen, onvoorstelbaar, het lijken wel weken, we hebben zoveel gezien en gedaan ondertussen dat je het je niet kunt voorstellen!

Maar goed we hebben weer getracht er v an te kunnen genieten want het was in en inkoud buiten, binnen enkele tellen had je koude vingertoppen, dus lang bleven we niet kijken.

Iedere keer even naar binnen naar de warmte om dan weer buiten te gaan kijken……en wat een sterrenhemel, fantastisch!!

Na een paar glazen wijn ging Alma slapen want die moest vanmorgen vroeg voor haar laatste excursie en komt pas bij de lunch weer aanboord.

Tegen kwart voor 12 in de avond meerden we aan in Tromso, waar ik een excursie had geboekt voor het middernachtconcert in de Ijszeekathedraal. De bussen stonden al klaar, maar ik denk dat 1 bus ook genoeg was geweest voor het aantal inzittenden.

We gingen deze keer over de hele lange beroemde brug heen naar de andere kant van Tromso alwaar je van ver af al de kathedraal zag liggen, helemaal verlicht.

Prachtig.

Bij binnenkomst kreeg je een programma aangeboden en we konden overal gaan zitten. Er staat echt een prachtig orgel zoals Taeke al had omschreven en ik kan me nu voorstellen dat je er even achter gaat zitten om te spelen, want dit orgel heeft een ongekend mooi geluid. Misschien ook wel door de akoestiek van de kathedraal, maar het klonk fantastisch.

De muziek werd verzorgd door eenBariton, een saxofoniste en een orgel/pianist.

Ze begonnen boven bij het orgel te spelen en te zingen en langzamerhand kwam de zanger langzaam aangelopen door het gangpad naar voren, gevolgd door de saxofoniste en de dan pianist.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit een samenspel van orgel en saxofoon had gehoord, maar dit was prachtig, ook hoe ze op elkaar inspeelden en de tonen tot het einde toe volhielden, echt prachtig.

Op het podium voor ons speelden ze verder, soms solo, maar het meeste samen. Oude volksliederen werden gespeeld en enkele moderne stukken.

En wat had die man een stem zeg, ongelooflijk.

De saxofoniste deed me denken aan onze schoondochter, zo’n fijn ding die zo’n geluid kon voortbrengen….heerlijk!

En ja de organist/pianist was de leider en begeleider van het ensemble, dat zag je in alles, heel goed hoe hij alles in de hand hield, want het waren best moeilijke stukken.

Na een uur heerlijk vermaak was het afgelopen en werd er hard geapplaudiseerd.

Bij het naar buiten gaan stonden ze iedereen de handen te schudden.

Weer met de bus retour boot, na enkele prachtige foto’s te hebben geschoten van Tromso bij nachtlicht en van de mooie, lange brug.

Dus om half 2 kwamen we weer aan en kon de boot weer vertrekken.

De deining nam weer toe, dus bedtijd.

Vannacht zijn we via Finnsnes naar Harstad gevaren, een stuk over open water en dat voel je dan direkt. Vanmorgen in Harstad aan gekomen en een half uur gelegen. Zonet zijn we Risoyhamn ingelopen en we zijn nu onderweg naar Sortland  waar we om half 1 aankomen. Door de fjorden heen en door een 4,5 km lang gegraven kanaal heen, dus ook weer minder deining.

Sortland is de belangrijkste basis voor de Noorse kustwachtschepen. Deze patrouilleren over zeer grote delen van de Noord Atlantische Oceaan, een gebied dat 5 keer zo groot is als het vaste land van Noorwegen. Het bekendst zijn de schepen die in samenwerking met de Orion-vliegtuigen zorgen voor de bewaking van de Noorse vaarwaters, de militaire zone nabij Svalbard (Spitsbergen) en de enorme gebieden in de Barentszzee

Het komende stuk gaat gelukkig weer rustig worden, althans dat hoop ik want dan kan ik weer rustig gaan lunchen.

Als het een beetje meezit wil ik in Stokmarknes weer even van boord. Daar komen we om 14.15 uur aan. Kijken hoe het weer daar is, Overal veel sneeuw en veel ijzel, dus mijn spikes zijn heel belangrijk geworden voor mij. We liggen daar een uur, dus tijd zat.

In diverse havens liggen trouwens ijsschotsen, wel mooi om te zien. Dat was ook iets wat ik wilde meemaken en zien met eigen ogen. Wat een geluk kan een mens toch hebben!!

Ik zal naar boven naar het panoramadek, want er kunnen robben gespot worden, wie weet??

Nog even iets leuks…..de maid hier die mijn hut iedere keer in orde maakt vroeg waar ik was bij het avondeten? Ze vond dat ik wel moest gaan eten, mooi he, hoe vreemden je gaan missen aan tafel en bezorgd om je zijn. Ze is een jongedame uit India en is met 9 maanden geadopteerd door een Noors echtpaar.

Ze doen niet alleen de kamers, ze bedienen ook in het restaurant , de bar en weet ik al niet meer, ze zijn overal inzetbaar blijkt.

Tot morgen!